تاثیر پذیرش نظریه تعطیلی اجرای حدود در عصر غیبت در تغییر قوانین موضوعه

در خصوص اجرا یا عدم اجرای حدود در عصر غیبت دیدگاههایی نظیر جواز، عدم جواز و قائلین به تفصیل و توقف وجود دارد که پذیرش هر کدام از آنها بر قوانین کیفری تاثیر خواهد گذاشت. پژوهش حاضر با شیوه تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی بر مبنای دیدگاه عدم پذیرش اجرای حدود در عصر غیبت، به دنبال پاسخگویی به این سوال است که در صورت پذیرش نظریه تعطیلی حدود در عصر غیبت چه تغییراتی در قوانین و مقررات کیفری ایجاد خواهد شد؟ بر همین اساس هدف پژوهش بررسی تاثیرات پذیرش نظریه تعطیلی اجرای حدود در عصر غیبت بر قوانین موضوعه است. یافته‎های این پژوهش بیانگر آن است که با تعطیلی حدود در عصر غیبت، تغییرات زیادی در قوانین کیفری از جمله، قاعده ی منع محاکمه مجدد، قاعده عطف به ما سبق نشدن قوانین کیفری، نحوه محاسبه مجازات سابق، تخفیف، تعویق، تعلیق صدور حکم، نظام نیمه آزادی و آزادی مشروط، آزادی تحت نظارت سامانه های الکترونیکی، نحوه اعمال مرور زمان، تعدد و تکرار جرم، ادله اثبات در جرائم، معاونت در جرائم، سردستگی و سقوط مجازات به وسیله توبه و عفو به وجود آمده و قواعد پذیرفته شده جرایم تعزیری در حدود نیز اعمال می گردد.

کلیدواژه ها:

حدود ، نظریه تعطیلی حدود ، عصر غیبت ، جرائم تعزیری