شکل گیری گروه های ضدسیستمی در شبکه ژئوپلتیک جهان اسلام

شبکه های منطقه ای، بنابر ویژگی های خود، شرایط متفاوتی را برای شکل گیری و یا رشد گروه های ضدسیستمی فراهم می کنند. نظم های منطقه ای به لحاظ پایداری، امنیت، ثبات و پویایی یکسان نبوده و با معماهای امنیتی مختلفی روبه رو هستند. امروزه جهان اسلام، به عنوان یک شبکه منطقه ای، با انبوهی از چنین گروه هایی مواجه است. لذا یکی از مهم ترین موضوعات، علل شکل گیری این گروه ها در نظم های منطقه ای، از جمله در گستره ژئوپلتیک جهان اسلام است که محور پژوهش حاضر را شکل می دهد. گروه های ضدسیستمی چندبعدی بوده و به عنوان یک پدیده اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مطرح هستند. بر این مبنا نویسندگان این استدلال را مطرح می کنند که جهان اسلام دارای موقعیت کانونی در نظم جهانی بوده و به همین دلیل قدرت مداخله گر نسبت به کنترل نظم آن بسیار حساس می باشند و با بهره گیری از ساختار نامنسجم شبکه منطقه ای جهان اسلام، در راستای تحقق سیستم کنترل نظم مورد نظر خود، گروه های ضدسیستمی را ایجاد کرده است. در همان حال در سطح اجتماعی منطقه نیز گروه های مقاومتی در مقابل سیاست های منطقه ای مداخله گر ایجاد شده اند. گونه های متعددی ار چنین گروهایی، مانند گروه های ابزاری و مقاومتی یا دفاعی و تهاجمی در شبکه منطقه ای اسلام ایفای نقش می کنند. .برخی از این گروه ها، به تحقق کارکردهای کنترلی قدرت مداخله گر کمک می کنند.در این مقاله با بهره گیری از روش مطالعه موردی با تقدم نظریه، فرضیه مورد بررسی قرار می گیرد .

کلیدواژه ها:

جهان اسلام ، ژئوپلیتیک ، ژئوکالچر ، قدرت مداخله گر ، گروه های ضدسیستمی