تبیین رابطه جهاد و تروریسم در اسلام سیاسی (از منظر امامیه و تکفیری ها)

مسئله «جهاد» به عنوان مبارزه در راه دین، در اسلام، یکی از مقدس ترین عبادات دینی و واجبات شرعی است اما ازسویی در مذاهب مختلف اسلامی، تفاسیری گوناگون از آن ارائه شده و ازسوی دیگر از طرف دشمنان اسلام به حربه ای ضد اسلام تبدیل شده است. امروزه در جهان اسلام و در قالب اسلام سیاسی، دو نگرش اصلی وجوددارند که هردو در عین تاکید بر جهاد دینی، دو برداشت متفاوت از آن دارند: «امامیه و تکفیری ها»؛ برهمین مبنا، هدف ما در این نوشتار، شناخت دیدگاه امامیه و سلفی­ها درخصوص نوع نگاه به جهاد است و مسئله ما، ارتباط میان جهاد با تروریسم از منظر امامیه و تکفیری هاست و پرسش اصلی، این است که «در دو نگرش اصلی اسلام سیاسی یعنی امامیه و تکفیری- سلفی، این رابطه چگونه قابل ترسیم است؟» در پاسخ به این پرسش، نتایج تحقیق که با رویکرد توصیفی- تحلیلی و روش مقایسه­ای و شیوه گردآوری کتابخانه ای به دست آمده، بیانگر این است که برمبنای نگرش امامیه، جهاد اسلامی یک «اقدام دفاعی» برای احقاق حق، دفع ستم و رفع فتنه است و با اقدام های تروریستی و خشونت­گرایانه مورد باور تکفیری­ها که با عنوان جهاد و به مثابه وسیله ای برای گسترش دین صورت می­گیرد، تضاددارد؛ همچنین، امامیه، جهاد را ابزاری می داند درراستای ایجاد صلح و همزیستی مسالمت آمیز و تحقق عدالت و رفع فتنه از جهان و تاکیدمی کند که ماهیت جهاد، دفاعی است و نمی توان همانند تکفیری ها با اعمال تروریستی، به دعوت و جهاد در راه دین اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

اسلام سیاسی ، جهاد ، شیعه امامیه ، تروریسم ، جریان های تکفیری- سلفی