شناسایی و تبیین تغییرات سازمانی در جناح راست در ایران : ۱۳۹۴- ۱۳۶۷

پژوهش حاضر با تمرکز بر موضوع تغییرات سازمانی در جناح راست در ایران کوشیده است؛ با بهره­گیری از تئوری سازمانی به عنوان چارچوب نظری مبنا، با رویکردی تبیینی و روش اسنادی به این پرسش اصلی پژوهش پاسخ دهد که  عامل اصلی تغییرات سازمانی جناح راست در ایران طی فاصله زمانی ۱۳۹۴-۱۳۶۷ چیست؟ بر اساس فرضیه اصلی پژوهش، محرک محیطی «رقابت انتخاباتی» مهم­ترین عامل تغییرات ایجادشده در سازمان جناح راست بوده است. یافته ها ضمن تایید فرضیه اصلی بیانگر این است که عمده این تغییرات در دهه ۱۳۸۰ رخ داده و بروندادهای تغییر شامل: تاکتیک سازمانی با محتوای «ائتلاف آبادگران ایران اسلامی»، «جبهه متحد اصول­گرایان» و «ائتلاف بزرگ اصول­گرایان»، واحد سازمانی با محتوای «حزب کارگزاران سازندگی ایران اسلامی» و «جبهه پایداری انقلاب اسلامی» و هویت سازمانی با محتوای «اصول­گرایی»، عمده تغییرات در بازه زمانی ۱۳۹۴-۱۳۶۷ در سازمان جناح راست بوده­اند. همچنین یکی از عوامل ایجاد تغییرات سازمانی در جناح راست، تغییر در بافت اجتماعی نخبگان این جناح بوده است. این متغیر با شاخص­هایی چون سن (ورود نیروهای جوان به ساختار سازمانی)، تحصیلات (حوزوی یا دانشگاهی)، سابقه سیاسی (مبارزات انقلابی)، منزلت اجتماعی (تعلق به گروه اجتماعی روحانیون) و نگرش نخبگان جناح راست به فعالیت سیاسی (میزان اعتقاد به کار تشکیلاتی)، به عنوان یک عامل درون- سازمانی در رخداد این تغییرات موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

تئوری سازمانی ، تغییرات سازمانی ، محرک محیطی ، رقابت انتخاباتی ، جناح راست