بررسی رابطه بین صفات شخصیت تاریک از طریق راهبردهای تنظیم هیجانی بر احساس تنهایی دانش آموزان

تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین صفات شخصیت تاریک، راهبردهای تنظیم هیجانی و احساس تنهایی در دانش آموزان می پردازد. صفات شخصیت تاریک شامل خودشیفتگی، ماکیاولیسم و روان پریشی است که به عنوان ویژگی های منفی شخصیت شناخته می شوند و می توانند تاثیرات منفی بر روابط اجتماعی و سلامت روانی افراد داشته باشند. این صفات معمولا با رفتارهای ضد اجتماعی، عدم همدلی و تمایل به استفاده از دیگران برای دستیابی به اهداف شخصی همراه هستند. از سوی دیگر، راهبردهای تنظیم هیجانی به فرآیندهایی اشاره دارد که افراد برای مدیریت و کنترل هیجانات خود به کار می برند. این راهبردها می توانند به دو دسته مثبت و منفی تقسیم شوند. راهبردهای مثبت شامل پذیرش، ابراز هیجانات و تمرکز بر جنبه های مثبت موقعیت ها هستند، در حالی که راهبردهای منفی شامل سرکوب، اجتناب و انکار احساسات می شوند. استفاده از راهبردهای مثبت می تواند به کاهش احساس تنهایی و بهبود کیفیت روابط اجتماعی کمک کند. این مطالعه با استفاده از روش توصیفی-همبستگی و با نمونه ای متشکل از ۳۵۹ دانش آموز از مدارس مختلف انجام شده است. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های استاندارد صفات شخصیت تاریک، راهبردهای تنظیم هیجانی و احساس تنهایی بوده است. داده ها با استفاده از روش های آماری مناسب تحلیل شده و نتایج نشان می دهد که بین صفات شخصیت تاریک و احساس تنهایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، دانش آموزانی که دارای صفات شخصیت تاریک بیشتری هستند، احساس تنهایی بیشتری را تجربه می کنند. علاوه بر این، نتایج نشان می دهند که راهبردهای تنظیم هیجانی به عنوان یک عامل میانجی در این رابطه عمل کرده و تاثیر منفی صفات شخصیت تاریک بر احساس تنهایی را کاهش می دهد. به این معنی که دانش آموزانی که قادر به استفاده از راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی هستند، کمتر تحت تاثیر احساس تنهایی ناشی از صفات شخصیت تاریک قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

صفات شخصیت تاریک ، راهبردهای تنظیم هیجانی ، احساس تنهایی