اهمیت و ضرورت استفاده از سبک یادگیری مشارکتی در بهبود نگرش دانش اموزان

این مقاله به بررسی اهمیت و ضرورت استفاده از سبک یادگیری مشارکتی در بهبود نگرش دانش آموزان می پردازد. یادگیری مشارکتی به عنوان یک روش آموزشی نوین، بر تعامل و همکاری بین دانش آموزان تاکید دارد و می تواند به شکل قابل توجهی بر نگرش و رفتار آن ها تاثیر بگذارد. در این مقاله، ابتدا به تعریف و ویژگی های یادگیری مشارکتی پرداخته می شود و سپس مزایای آن در فرآیند آموزشی بررسی می گردد. یادگیری مشارکتی به دانش آموزان این امکان را می دهد که در گروه های کوچک به تبادل نظر و ایده ها بپردازند و از تجربیات یکدیگر بهره مند شوند. این روش، نه تنها به تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان کمک می کند، بلکه باعث افزایش اعتماد به نفس و احساس مسئولیت در آن ها می شود. همچنین، یادگیری مشارکتی می تواند به بهبود مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی دانش آموزان منجر شود. در ادامه، چالش ها و موانع اجرای این سبک یادگیری در کلاس های درس مورد بحث قرار می گیرد. برخی از این چالش ها شامل عدم همکاری برخی دانش آموزان، نداشتن مهارت های لازم برای کار گروهی و محدودیت های زمانی و منابع آموزشی است. با ارائه راهکارهای عملی برای تسهیل یادگیری مشارکتی، این مقاله به دنبال ارتقاء کیفیت آموزش و بهبود نگرش دانش آموزان نسبت به یادگیری است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که یادگیری مشارکتی نه تنها به تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان کمک می کند، بلکه می تواند انگیزه و عملکرد تحصیلی آن ها را نیز بهبود بخشد. همچنین، این سبک یادگیری می تواند به کاهش اضطراب و استرس در دانش آموزان کمک کند و فضای آموزشی را به محیطی مثبت و حمایتگر تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، سبک یادگیری ، سبک یادکیری مشارکتی ، نگرش