استراتژی های عملی برای پیاده سازی یادگیری بازی محور در آموزش ابتدایی

یادگیری بازی محور یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که در سال های اخیر به دلیل جذابیت، مشارکت پذیری و تاثیرات مثبت آن بر فرآیند یادگیری، توجه زیادی به خود جلب کرده است. این رویکرد، که از عناصر بازی برای تقویت انگیزه و تعامل یادگیرندگان بهره می برد، فرصت های جدیدی را برای آموزگاران در ایجاد محیط های یادگیری پویا و موثر فراهم کرده است. به ویژه در آموزش ابتدایی که یادگیری عمیق تر با فعالیت های جذاب و تعامل محور تقویت می شود، یادگیری بازی محور می تواند ابزاری قدرتمند برای پرورش مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی فراگیران باشد. با وجود پژوهش های گسترده ای که مزایای یادگیری بازی محور را نشان داده اند، بسیاری از آموزگاران همچنان در طراحی و اجرای این نوع یادگیری با چالش هایی مواجه هستند. نبود منابع آموزشی مناسب، عدم آشنایی آموزگاران با اصول طراحی بازی های آموزشی، و دشواری در هماهنگی این رویکرد با برنامه های درسی از جمله مسائلی است که اجرای موفقیت آمیز این استراتژی را محدود می کند. همچنین، نیاز به پژوهش هایی که راهبردهای عملی و کاربردی برای استفاده از بازی ها در کلاس های درس ارائه دهند، بیش از پیش احساس می شود. آموزش ابتدایی، به عنوان پایه ای ترین مرحله از نظام آموزشی، نقش کلیدی در شکل دهی مهارت ها و نگرش های فراگیران ایفا می کند. به کارگیری روش های نوآورانه مانند یادگیری بازی محور می تواند به افزایش انگیزه، تمرکز، و یادگیری پایدار در این مقطع کمک کند. از سوی دیگر، با گسترش دسترسی به فناوری های دیجیتال و بازی های آموزشی، بهره گیری از این ابزارها در آموزش ابتدایی به یکی از ضرورت های عصر حاضر تبدیل شده است. این پژوهش می تواند با ارائه استراتژی های عملی، مسیری برای ارتقای کیفیت آموزش ابتدایی از طریق رویکردهای خلاقانه فراهم کند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: یادگیری بازی محور ، آموزش ابتدایی ، طراحی بازی های آموزشی ، استراتژی های آموزشی ، فناوری آموزشی.