جایگاه شهرداریها در ارتقای چهره و منظر شهرسازی نوین

گوردون کالن معتقد است که منظر شهری نمی تواند تنها به شیوه ای تکنیکی درک شود، بلکه نیازمند وجودحساسیتی زیبایی شناختی است. گرچه عمدتا توجه به منظر شهری پدیده ای بصری است اما در عین حالخاطرات را برمی انگیزاند، تجارب را یادآوری می کند و واکنش هایی احساسی را به وجود می آورد. محیط همهچیز را در برمی گیرد،اما منظر جزئی از محیط است که زمینه فعالیت های فعلی ما محسوب می شود. منظربخشی از محیط است که می توان در یک زمان خاص به آن توجه کرد و با بسترش در محیط ارتباط دارد.مبلمان شهری و توجه به کیفیت محیطی در شهرهای امروز به عنوان عنصری تحول آفرین و درآمدزا که میتواند چهره شهر را نیز به عنوان یک نماد داخلی و بین المللی به همگان معرفی کند، شناخته می شود. مبلمانشهری بخش زیادی از فعالیت ها را در شهر سامان می دهد و باعث بالا رفتن کیفیت برخورداری شهروندان ازمحیط پیرامون و افزایش رفاه و لذت آنها در فضاهای شهری می شود. هدف اصلی این مقاله جایگاه شهرداریهادر ارتقای چهره و منظر شهرسازی نوین با استفاده از روش توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد -ناهماهنگی و عدم توازن بین ابعاد و ارتفاع ساختمان ها، استفاده از الگوهای طراحی و مصالح و رنگ معابر بهصورت ناهمگون و نماهای ساختمانی مغشوش و ناهمخوان با یکدیگر از جمله مصادیق این از ریخت افتادگیاست که چهره ای نازیبا و آشفته به بسیاری از شهرها داده است و این چنین شهرهایی را با نا آراستگی،ناهماهنگی و ناموزونی در ذهنیت دیداری شهروندان ایجاد کرده است. در نتیجه باید ارتقای چهره و منظرشهرسازی نوین از ضروریات و برنامه اصلی مدیریت شهری باشد.

کلیدواژه ها:

نا آراستگی ، ناهماهنگی ، ناموزونی ، مبلمان شهری