تربیت اخلاقی و عقیدتی دانش آموزان مبتنی بر سند تحول بنیادین

تربیت اخلاقی و عقیدتی دانش آموزان از جمله بنیادی ترین وظایف نظام های آموزشی است که نقش مستقیمی در شکل گیری هویت فردی و اجتماعی آینده سازان یک جامعه دارد. در ایران، سند تحول بنیادین آموزش وپرورش به عنوان یک سند راهبردی و ملی، اهداف و راهکارهای مشخصی برای تربیت نسل آینده ترسیم کرده است. این سند با بهره گیری از مبانی اسلامی، ایرانی و ارزش های فرهنگی، بر تربیت همه جانبه دانش آموزان تاکید دارد. در این راستا، پرداختن به ابعاد اخلاقی و عقیدتی، به عنوان یکی از ابعاد مهم این سند، از اهمیتی ویژه برخوردار است. با وجود تاکید سند تحول بنیادین بر تربیت اخلاقی و عقیدتی، در عمل چالش هایی در پیاده سازی موثر این بخش از سند مشاهده می شود. از جمله این چالش ها می توان به ضعف در تبیین مفاهیم اخلاقی و عقیدتی برای دانش آموزان، عدم تناسب برنامه های آموزشی با نیازهای واقعی آنان، و نبود روش های موثر برای پایش و ارزشیابی نتایج اشاره کرد. همچنین، محیط های اجتماعی و رسانه ای کنونی، که اغلب با ارزش های دینی و اخلاقی در تضاد هستند، بر نگرش و رفتار دانش آموزان تاثیر می گذارند. این مسائل لزوم بازنگری در راهکارها و ابزارهای اجرایی سند تحول بنیادین را دوچندان می کند. تربیت اخلاقی و عقیدتی، بنیان هویت فرهنگی و معنوی دانش آموزان را تشکیل می دهد. نادیده گرفتن این موضوع می تواند پیامدهای جبران ناپذیری برای جامعه به دنبال داشته باشد، از جمله کاهش حس مسئولیت پذیری اجتماعی، تضعیف باورهای دینی، و افزایش آسیب های اخلاقی. از سوی دیگر، تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش وپرورش، نه تنها نیازمند توجه به تربیت اخلاقی و عقیدتی است، بلکه این امر باید به گونه ای باشد که با شرایط و نیازهای نسل جدید همخوانی داشته باشد. لذا، بررسی و ارائه راهکارهایی برای بهبود اجرای این بخش از سند از اهمیتی بی بدیل برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، تربیت عقیدتی ، سند تحول بنیادین ، آموزش وپرورش ، هویت فرهنگی ، ارزش های دینی ، برنامه ریزی آموزشی.