بررسی اهمیت آموزش مبتنی بر فناوری تحول در نظام آموزشی در مسیر پیشرفت علمی کشور

آموزش مبتنی بر فناوری به عنوان یکی از ارکان اساسی تحول در نظام های آموزشی مدرن، نقشی کلیدی در تسریع روند پیشرفت علمی کشورها ایفا می کند. پیشرفت های گسترده در حوزه فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT)، آموزش را از الگوهای سنتی فاصله داده و به سمت یک سیستم پویا و دانش بنیان سوق داده است. این تحول نه تنها کیفیت یادگیری را ارتقا می بخشد، بلکه فرصت های جدیدی برای یادگیرندگان در جهت توسعه مهارت های علمی و عملی فراهم می آورد. در کشورهایی که به دنبال دستیابی به جایگاه برتر علمی و فناورانه در جهان هستند، نظام آموزشی مبتنی بر فناوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل توسعه پایدار مورد توجه قرار گرفته است. این نظام آموزشی، امکان شخصی سازی یادگیری، دسترسی برابر به منابع علمی و بهره گیری از ابزارهای نوآورانه را برای دانش آموزان و دانشجویان فراهم می کند. از سوی دیگر، فناوری های نوین مانند هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و افزوده، و تحلیل داده ها، به ارتقای روش های آموزشی و تربیت نیروی انسانی ماهر کمک می کند که این امر برای رشد اقتصاد دانش بنیان و رقابت پذیری بین المللی ضروری است. در ایران نیز، با وجود تلاش های فراوان در جهت بومی سازی فناوری های آموزشی و ادغام آن ها در نظام آموزشی، چالش هایی نظیر نبود زیرساخت های مناسب، کمبود مهارت های دیجیتال در میان معلمان و دانش آموزان، و نبود سیاست گذاری های هماهنگ و جامع مشاهده می شود. این چالش ها مانعی بر سر راه تحقق کامل آموزش فناورانه و بهره گیری حداکثری از ظرفیت های علمی کشور ایجاد کرده است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، توسعه علمی ، علم ، تعلیم و تربیت ، بستر سازی ، آموزش و پرورش