تاثیر آموزش خودمراقبتی به شیوه ی از راه دور بر وضعیت عملکرد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

مقدمه: آموزش از راه دور می تواند بر برخی از موانع آموزش سنتی غلبه کرده و دسترسی آسان و قابل انعطافی را جهت یادگیری فراهم نماید. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی به شیوه ی از راه دور بر وضعیت عملکرد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای با دو گروه مداخله و کنترل است. ۶۰ بیمار به روش در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامه های بررسی وضعیت عملکرد و کیفیت زندگی بیماران روماتیسم مفصلی ، قبل و یک ماه بعد از مداخله توسط بیماران تکمیل شدند.آموزش خودمراقبتی در گروه مداخله طی ۵ جلسه به مدت پنج هفته از طریق تلفن همراه برگزار گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS ، در سطح معناداری۰/۰۵ انجام شد. یافته ها: نتایج مقایسه بین گروهی نشان داد که وضعیت عملکرد و کیفیت زندگی بیماران در گروه مداخله و کنترل، قبل و بعد از اجرای مداخله تفاوت آماری معناداری ندارد(P>۰/۰۵). اما مقایسه درون گروهی تفاوت معنی داری در میانگین نمرات کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله نشان داد(p<۰/۰۵). نتیجه گیری: به نظر می رسد که آموزش از راه دور نمی تواند به تنهایی تاثیر قابل توجهی در این بیماران ایجاد کند، لذا پیشنهاد می شود که جهت اثرگذاری مطلوب در این بیماران، در کنار سایر روش های آموزشی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

Rheumatoid arthritis ، Self-care ، Distance education ، Functional status ، Quality of life ، آرتریت روماتوئید ، خودمراقبتی ، آموزش از راه دور ، وضعیت عملکرد ، کیفیت زندگی