عملکرد عضلات اکستنسور زانو در افراد با سابقه جراحی رباط صلیبی قدامی هنگام فرود

مقدمه: شناسایی سازگاری عصبی- عضلانی ایجاد شده در فعالیت عضلات اطراف زانو پس از جراحی رباط صلیبی قدامی در هنگام اجرای تکالیف حرکتی روزمره دارای ارزش بالینی است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی در افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی و افراد سالم هنگام فرود از دو ارتفاع ۲۵ و ۴۰ سانتی متری بود. روش کار: تعداد ۱۰ مرد با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی (گروه تجربی)، و ۱۰ مرد از افراد سالم (گروه کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی ها در دامنه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال قرار داشتند. با استفاده از سیستم BTS-EMG و زوج الکترودهای سطحی (۲۰۰۰ هرتز) فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی مایل، پهن خارجی، راست رانی، دو سر رانی و دوقلو هنگام فرود از دو ارتفاع ۲۵ و ۴۰ سانتی متری ثبت شد. حداکثر مقادیر دامنه فعالیت الکترومایوگرافی سیگنال هر عضله بر اساس اوج فعالیت آن حین حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی نرمال شد. یافته ها: در ارتفاع ۲۵ سانتی متری شدت فعالیت عضلات به استثنای عضله راست رانی، در گروه با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی کمتر از گروه کنترل بود. شدت فعالیت عضله پهن داخلی مایل در دو گروه با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی و کنترل از لحاظ آماری معنی دار بود (=۰/۰۲۶P). در ارتفاع ۴۰ سانتی متری میزان فعالیت عضلانی در گروه با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی کمتر از گروه کنترل بود. همچنین میزان فعالیت عضله دوسررانی در گروه با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی و گروه کنترل از لحاظ آماری معنی دار بود (۰/۰۱۳=P). نتیجه گیری: در دو سال بعد از جراحی رباط صلیبی قدامی، میزان فعالیت عضلات اکستانسور زانو در افراد با سابقه بازسازی رباط صلیبی هنگام فرود از ارتفاع ۲۵ و ۴۰ سانتی متری  تفاوت نداشت. تحقیقات آینده برای درک تغییرات عصبی عضلانی با توجه به به جنسیت، نوع پیوند و وضعیت عملکردی و بررسی اینکه آیا الگوهای فعالیت افتراقی عضلانی با افزایش خطر آسیب مجدد ACL مرتبط هستند، مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

Electromyography ، knee muscles ، anterior cruciate ligament ، landing ، الکترومایوگرافی ، عضلات زانو ، لیگامان صلیبی قدامی ، فرود