بررسی ارتباط تربیت دینی و اسلامی با رویکردهای آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط تربیت دینی و اسلامی با رویکردهای آموزش و پرورش می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای- اسنادی بوده است . تربیت دینی یعنی فعالیت های منظم و منطقی جهت تربیت ابعاد وجودی انسان در قالب دین به گونه ای که متربی به اصول عقاید، اخلاق و احکام شناخت و ایمان پیدا کند و این شناخت منجر به عمل پایدار در او شود. در این صورت به هدف تربیت دینی یعنی عبادت و بندگی خداوند خواهد رسید. انسان دارای ابعاد شناختی ، عاطفی و رفتاری می باشد. برای تربیت صحیح لازم است به این ابعاد توجه شود تا امر تربیت آسانتر و نتیجه ، قطعی تر باشد. تربیت دینی دارای ابعاد اعتقادی، اخلاقی و عبادی است . اعتقادات پایه های عمل هر فرد را تشکیل می دهند . اخلاق و عبادات در واقع نتیجه ی اعتقادی است که همراه با شناخت و ایمان باشد. منظور از تربیت انسانها، پرورش استعداهای درونی آنها است و هدف تربیت رساندن انسانها به کمال است . به این منظور، خداوند متعال انسان را به نیروی عقل و ابزار معرفت تجهیز کرد که در پرتو آن به کمال حقیقی نائل شوند. برای استنباط و یافتن روشهای درست و مناسب برای تربیت اسلامی انسانها قابلیت بهره گیری از قرآن، احادیث و سیره ائمه معصومین (ع) به عنوان منبع و سرچشمه لایزال وحی وجود دارد. تربیت دینی به معنای اموزش و پرورش دینی است که می تواند نقش مهمی را در توسعه یک جامعه دینی و اسلامی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

آموزش دینی ، تربیت دینی ، تعلیم و تربیت اسلامی ،