روایت پژوهی : مداخله خانوادگی در راستای حل مشکلات دانش آموز

»تربیت به طور کلی با صنعت فرق دارد. صنعت عبارت است از ساختن به معنی این که شی یا اشیایی را تحت عنوان یک نوع پیراست هاوآراستن ها قرار می دهند؛ میان اشیا و میان قوای اشیا ارتباط برقرار می کنند، قطع و وصل هایی در جهت مطلوب انسان صورت می گیردوآنگاه این شی می شود مصنوعی از مصنوعهای انسان.« فرض کنید که از طلا یک حلقه ی انگشتر یا یک زیور دیگری می سازیم ؛ آن را شکل می دهیم و می شود یک مصنوع برای ما. ول ی تربیت عبارت است از پرورش دادن، یعنی استعدادهای درونی ای را که بالقوه در یک شی موجود است به فعلیت در آوردن و پروراندن. تربیت فقط در مورد جانداران یعنی گیاه و انسان و حیوان صادق است ؛ یعنی یک سنگ وفلز را نمی شود پرورش داد؛ آنطور که یک گیاه یا یک حیوان و یا یک انسان را پرورش می دهند. اگر بنا باشد یک شی شکوفا شود باید کوشش کرد همان استعدادهایی که در آن هست بروز و ظهور کند. مسئله بهبود اختلالات خانوادگی دانش آموزان موضوعی است که در رابطه با آن تجارب روایتی زیادی تدوین می گردد. همچنین در رابطه با موضوع مشارکت اولیاء در حل مشکلات خانوادگی نیز می بایست از تجربیات تربیتی همکاران بهره مند شد. فرهنگیان و معلمان همواره تجارب روایتی خود را در این رابطه در معرض سایر همکاران این رشته قرار داده اند. در پژوهش عملی حاضر نیز تلاش شده است که این موضوع بیشتر و دقیق تر بسط داده شود.