پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی براساس هوش عاطفی دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد

هدف از انجام پژوهش حاضر، پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی براساس هوش عاطفی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر خرمآباد می باشد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامیدانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر خرمآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که طبق اعلام اداره آموزش و پرورش، تعداد ایشان ۵۶۱۰ نفر اعلام گردید. از این جامعه آماری، نمونه ای به حجم ۳۶۷ دانش آموز با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه هوش عاطفی شرینگ (۱۹۹۶) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (۲۰۰۰) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های به دست آمده از همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش عاطفی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد. هم چنین ، نتایج رگرسیون نشان داد که هوش عاطفی توانایی پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی را دارد. بنابر یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی در نوجوانان آموزش هوش عاطفی باید مدنظر روانشناسان تربیتی و مشاوران تحصیلی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، هوش عاطفی ، دانش آموزان