مقایسه الگوی ارتباطی در زنان خیانت دیده و عادی

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اختلاف الگوی ارتباطی در زنان خیانت دیده و عادی تهران انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت در زمره پژوهش های توصیفی از نوع علی -مقایسه ای قرار داشت . جامعه آماری شامل تمامی زنان خیانت دیده و عادی مراجعه کننده به کلینیک ها و مراکز مشاوره خانواده شهر تهران در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. در این پژوهش ، حجم نمونه ۱۲۰ نفر در نظر گرفته شد که از این میان، ۶۰ نفر زنان خیانت دیده و ۶۰ نفر زنان عادی با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی (۱۹۸۴) استفاده شد. داده های جمع آوریشده با استفاده از نرم افزار SpSS و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش نشان داد بین الگوی ارتباطی زنان خیانت دیده و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ به طوریکه میانگین نمرات متغیر ارتباط سازنده متقابل در زنان عادی و میانگین نمرات ارتباط اجتنابی متقابل و ارتباط توقع /کناره گیری در زنان خیانت دیده بالاتر می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوی ارتباطی ، زنان خیانت دیده ، زنان عادی ، تهران