راهکارهای کیفیت بخشی در آموزش و پرورش با محوریت بهبود آموزش در مدارس

امروزه و در قرن ۲۱توجه جدی به امر مهم آموزش و پرورش از اهداف کلیدی و مهم دولتها محسوب می شود. مخصوصا افزایش کمی دانش آموزان با توجه به کمبود امکانات و منابع کیفیت بخشی به امور آموزشی و پرورشی را در اولویت اول برنامه ها قرار داده است . به طوری که علمای تعلیم و تربیت معتقدند که محیط یادگیری مناسب از مهمترین پایه های کیفیت بخشی محسوب می شود و محیط یادگیری مناسب در گروی (فضای فیزیکی ، روانی ، اجتماعی ) مطلوب در مدرسه توام با مناسبات انسانی می باشد، یعنی هر گاه فضای مدرسه (باز، خلاق و انسانی ) باشد یادگیری مداوم، لذت بخشی و عمیق خواهد بود. در کیفیت بخشی به امور مدرسه در ابعاد آموزشی و پرورشی باید به بازسازی الگوی روابط درون مدرسه ای و آموزشهای لازم برای توانمندسازی دانش آموزان توجه جدی نمود تا با کمک الگوی مناسب کیفیت بخشی دانش آموزان (توانمند، مستقل ، خود رهبر، پژوهشگر و متدین ) تربیت کرد . از این رو پژوهش حاضر با هدف »راهکارهای کیفیت بخشی در آموزش و پرورش با محوریت بهبود آموزش در مدارس« می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری دادهها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی می باشد که این دادههای به دست آمده با رویکرد توصیفی - تحلیلی در راستای رسیدن به موضوع پژوهش حاضر مورد تحلیل قرار گرفته است . نتایج پژوهش بیان می کند که در کیفیت بخشی به امور مدرسه در ابعاد آموزشی و پرورشی باید به بازسازی الگوی روابط درون مدرسه ای و آموزشهای لازم برای توانمندسازی دانش آموزان توجه جدی نمود تا با کمک الگوی مناسب کیفیت بخشی دانش آموزان (توانمند، مستقل ، خود رهبر، پژوهشگر و متدین ) تربیت کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دانش آموزان ، مدرسه ، معلمان