تحلیل جلوههای پایداری و مقاومت در ادبیات معاصر ایران

با آغاز قرن بیستم میلادی ، تجدد و نوگرایی در ابعاد مختلف زندگی ایرانیان به وجود آمد. هم زمان با این تحولات، دو قلمرو شعر و نثر فارسی نیز از آن بی نصیب نماند. در حقیقت پیدایش شعر و ادبیات معاصر ایران با رویدادهایی مانند انقلاب مشروطیت ، پایان سلسله قاجار و سلطنت رضا شاه همراه بود. یکی از موضوعاتی که در ادبیات معاصر به آن توجه زیادی شده، ادبیات پایداری می باشد. پایداری یکی از موضوعات پرکاربرد ادبیات قرن بیستم است که از تجاوز بیگانگان یا خودکامگی و اختناق داخلی سرچشمه می گیرد. ادبیات پایداری ابزار مناسبی است که در اختیار شاعران و نویسندگان قرار دارد تا رشادتها و از جان گذشتگی هم میهنان خویش در مقابل ظلم و ستم را به نمایش بگذارند. ما در این تحقیق با روش تجزیه و تحلیل کتابخانه ای - مروری به تحلیل جلوههای پایداری و مقاومت در ادبیات معاصر ایران می پردازیم که نتایج بدست آمده از یافته های مقالات، پایاننامه ها حاکی از آن است که در تمامی اشعار به گونه هایی از جمله آزادی ، عدالت خواهی ، از خود گذشتگی ، دعوت به مبارزه و انقلاب، حمایت از وطن و مردم ستم دیده و موارد دیر اشاره شده است که همگی به نوعی نشان از پایداری و مقاومت مردم در برابر دشمنان و دفاع از جامعه برای رسیدن به آبادانی و پیشرفت است .

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، مقاومت ، ادبیات معاصر