بررسی نقش واسطه ای مدیریت دانایی در رابطه بین یادگیری خودراهبر و نگرش به تغییرات سازمانی در مدیران مقطع ابتدایی ناحیه دو شهر بندرعباس

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای مدیریت دانایی در رابطه بین یادگیری خودراهبر و نگرش به تغییرات سازمانی در مدیران مقطع ابتدایی ناحیه دو شهر بندرعباس بود. روش پژوهش توصیفی -همبستگی و از لحاظ هدف در زمره پژوهش های کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران مدارس ناحیه دو شهر بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند (۱۴۶ نفر شامل ۶۲ مدیر مرد و ۸۴ مدیر زن) و نمونه آماری به صورت سرشماری انتخاب گردید و آزمودنی ها پرسشنامه ها یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (۲۰۱۳)، مدیریت دانایی فاضلی (۱۳۹۰) و نگرش به تغییرات سازمانی دونهام (۱۹۸۹) را تکمیل نمودند.تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۶ و PLS-۴ به روش معادلات ساختاری صورت گرفت . نتایج حاکی از آن بود که الف ) یادگیری خودراهبر با مدیریت دانایی در مدیران ناحیه دو شهر بندرعباس رابطه مستقیمی دارد ((۰۱/۰.(p< ب) یادگیری خودراهبر با نگرش به تغییرات سازمانی در مدیران ناحیه دو شهر بندرعباس رابطه مستقیمی دارد (۰۱/۰.(p< ج) یادگیری خودراهبر با نگرش به تغییرات سازمانی در مدیران ناحیه دو شهر بندرعباس رابطه مستقیمی دارد( ۰۱/۰.(p< در نهایت آنکه مدل از برازش مناسبی برخوردار بود و مدیریت دانایی در رابطه یادگیری خودراهبر و نگرش به تغییرات سازمانی نقش واسطه ای ایفا نمود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانایی ، یادگیری خودراهبر ، نگرش به تغییرات سازمانی .