اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانی و خودکارآمدی دانشجویان

مفهوم خودکارآمدی یکی از مفاهیم عمده در نظریه شناختی-اجتماعی بندورا است که به باورهای شخص در ارتباط با توانایی اش در انجام امور دلالت میکند و از منابع مختلف از جمله توفیق ها و شکستهای خود فرد، مشاهده موفقیت یا شکست دیگرانی که شبیه به او هستند و ترغیب کلامی سرچشمه میگیرد . این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانی و خودکارآمدی دانشجویان و به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است . یافته ها بیانگر آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با شش فرآیند پذیرش، ارتباط با زمان حال، گسلش، ارزش، مشاهده خود و عمل متعهدانه میتواند منجر به باورهای خودکارآمدی و انعطاف پذیری روانی شود .

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری روانی ، خودکارآمدی ، درمان پذیرش و تعهد ، دانشجویان .