نقش آموزگار استثنایی در توسعه مهارت های اجتماعی و تحصیل دانش آموزان با نیازهای خاص

این تحقیق به بررسی نقش آموزگاران استثنایی در بهبود کیفیت زندگی دانش آموزان با نیازهای خاص پرداخته است . آموزگاران استثنایی با ارائه آموزشهای فردی سازی شده و استفاده از فناوری های کمکی ، به کاهش موانع یادگیری و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کمک می کنند. علاوه بر این ، آنها با تقویت مهارتهای اجتماعی از طریق فعالیت های گروهی و تمرینات ارتباطی ، و با ایجاد محیطی امن و پذیرنده، به بهبود روابط اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان می پردازند. همچنین ، پشتیبانی عاطفی و روانی که این آموزگاران فراهم می آورند، نقش کلیدی در ارتقای رفاه روانی و عاطفی دانش آموزان دارد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که آموزگاران استثنایی با توجه به نیازهای فردی دانش آموزان و ارائه حمایت های مستمر، می توانند به بهبود کیفیت زندگی آنها و موفقیت در زندگی روزمره و آینده کمک کنند. اهمیت آموزش تخصصی آموزگاران استثنایی و همکاری نزدیک با خانوادهها به منظور ایجاد محیط های آموزشی فراگیر و حمایتی ، از جمله یافته های کلیدی این تحقیق است . تحقیق همچنین تاکید می کند که برای دستیابی به این اهداف، نیازمند سرمایه گذاری در آموزش تخصصی و به روزرسانی مداوم مهارتهای آموزگاران استثنایی است . تجهیز مدارس به منابع و فناوری های مناسب ، و حمایت مستمر از طریق همکاری با خانوادهها و متخصصان دیگر، می تواند به بهبود کیفیت آموزشی و رفاه دانش آموزان کمک کند..

کلیدواژه ها:

آموزگاران استثنایی ، حمایت عاطفی و روانی ، نیازهای خاص ، کیفیت زندگی