اقدام پژوهی : چگونه توانستم تعامل و همکاری گروهی دانش آموزان پایه ششم را بهبود بخشم ؟

این پژوهش با هدف بهبود تعاملات و همکاری گروهی در دانش آموزان پایه ششم انجام شد. در توصیف وضعیت موجود، مشاهده شد که بسیاری از دانش آموزان تمایل بیشتری به ارتباطات مجازی داشته و کمتر قادر به برقراری تعاملات حضوری و فیزیکی در کلاس درس بودند. برخی دانش آموزان به دلیل ضعف تحصیلی منزوی شده و از گروههای دوستانه طرد می شدند. از سوی دیگر، دانش آموزانی که از نظر درسی قویتر بودند، نیز به دلیل حسادتهای سنین نوجوانی از جمع کنار گذاشته می شدند.راهکارهایی مانند گروهبندی ترکیبی (دانش آموزان ضعیف ، متوسط و قوی)، برگزاری نمایشگاهها و بازارچه های دانش آموزی و طراحی بازیهای گروهی به کار گرفته شد تا تعاملات گروهی بهبود یابد. همچنین ، برای تقویت تعاملات، نمرات تشویقی برای گروههایی که توانستند همکاری موثری داشته باشند، در نظر گرفته شد.نتایج نشان داد که بعد از اجرای این راهکارها، دانش آموزان به تدریج توانستند تعاملات مثبتی را تجربه کنند و از انزوا خارج شوند. با وجود این ، هنوز نیاز به پیگیری و اجرای روشهای دیگر برای بهبود بیشتر تعاملات وجود دارد. محدودیت هایی مانند عدم وجود زیرساخت های کافی ، قوانین سخت گیرانه آموزش وپرورش و وضعیت اقتصادی برخی خانوادهها، مانعی در مسیر بهبود کامل همکاریهای گروهی دانش آموزان است .در پایان، پژوهش نشان داد که روند مثبتی در بهبود تعاملات گروهی مشاهده شده، اما ادامه این رویکردها و اصلاحات بیشتر مستلزم فراهم سازی زیرساخت های مناسب و تغییر برخی قوانین آموزشی است .

کلیدواژه ها:

تعامل گروهی ، دانش آموزان پایه ششم ، بهبود همکاری ، آموزش و پرورش ، فعالیت های گروهی