بررسی تاثیر آموزش خود دلگرم سازی بر مدیریت هیجانی و خوش بینی تحصیلی دانش آموزان

این تحقیق به بررسی تاثیر آموزش خوددلگرمسازی بر مدیریت هیجانی و خوشبینی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی در شهر سنندج می پردازد. هدف اصلی این پژوهش ، ارزیابی اثرات این نوع آموزش بر بهبود مهارتهای هیجانی و افزایش خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان است . پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با استفاده از روش پیش آزمون و پس آزمون طراحی شده و شامل دو گروه (گروه آزمایش و گروه کنترل) می باشد.نمونه گیری به صورت تصادفی از دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد و آموزش خوددلگرمسازی به گروه آزمایش ارائه گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های مدیریت هیجانی و خوشبینی تحصیلی بودند. نتایج تحلیل دادهها نشاندهنده این بود که آموزش خوددلگرمسازی به طور معناداری موجب بهبود مدیریت هیجانی و افزایش خوشبینی تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید. این یافته ها حاکی از اهمیت و ضرورت گنجاندن تکنیک های هیجانی در برنامه های آموزشی برای ارتقاء سلامت روان و موفقیت تحصیلی دانش آموزان است . بر این اساس، پیشنهاد می شود که مدارس و مراکز آموزشی برنامه های آموزشی مرتبط با خوددلگرمسازی را در curricula خود قرار دهند تا به بهبود وضعیت روانی و تحصیلی دانش آموزان کمک گردد.

کلیدواژه ها:

خوددلگرم سازی ، مدیریت هیجانی ، خوشبینی تحصیلی