بررسی رابطه بین هوش معنوی و باورهای هوشی با اضطراب در دانش آموزان دختر و پسر متوسط اول

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش معنوی و باورهای هوشی با اضطراب در دانش آموزان دختر و پسر متوسط اول اجرا شد. پژوهش از نوع کاربردی با روش توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر وپسر پایه هفتم مدارس استعدادهای درخشان شهر رفسنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد کل ۸۳ نفر تشکیل دادند. حجم نمونه با روش نمونه گیری به صورت سرشماری کل دانش آموزان پایه هفتم به تعداد۸۳ نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸)، پرسشنامه باورهای هوشی بابایی (۱۳۷۷) و پرسشنامه اضطراب بک (۱۹۸۸) بودند و فرضیه ها از طرق ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین هوش معنوی با اضطراب دانش آموزان رابطه منفی معناداری در سطح (۰۱/۰(p< وجود دارد .به عبارتی هر چه دانش آموزان از هوش معنوی بالاتری برخوردار باشند میزان اضطراب آنها کمتر است بین باورهای هوشی با اضطراب دانش آموزان رابطه منفی معناداری در سطح (۰۱/۰(p< وجود دارد. بدین ترتیب هر چه نمرات باورهای هوشی به سمت باورهای هوشی افزایشی رفته و از باور هوشی ذاتی فاصله میگیرند، اضطراب دانش آموزان کمتر می شوددر نتیجه گیری باید گفت توجه به متغیرهای مثبت گرا و افزایش آنها درافراد منجر به کاهش اختلالات روانی می گردد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، باورهای هوشی ، اضطراب.