جنگ و صلح در شاهنامه تحلیل مفاهیم جنگ طلبی و صلح جویی

این مقاله به بررسی و تحلیل مفاهیم جنگ طلبی و صلح جویی در شاهنامه اثر برجسته فردوسی می پردازد. شاهنامه به عنوان یک حماسه ملی نه تنها داستانهای قهرمانانه و نبردهای حماسی را روایت میکند بلکه به عمق فلسفی و اجتماعی این مفاهیم نیز توجه دارد جنگ در این اثر به عنوان نماد قدرت، شجاعت و افتخار تجلی می یابد و شخصیتهایی چون رستم و سهراب نمایندگان این روحیه جنگ طلبی هستند. در مقابل صلح به عنوان آرمانی مقدس و هدفی والا در تعاملات میان شخصیتها و ملل به تصویر کشیده میشود. این مقاله با تحلیل داستانها و شخصیتهای مختلف تلاش میکند تا ابعاد پیچیده جنگ و صلح را در شاهنامه روشن کند. و نشان دهد که چگونه این دو مفهوم در شکل گیری هویت فرهنگی و اجتماعی ایرانیان تاثیر گذار بوده اند. در نهایت این پژوهش به درک عمیق تری از ارزشها و باورهای جامعه ایرانی در دوران باستان کمک میکند و نقش فردوسی را در تبیین این مفاهیم برجسته می سازد.