پیش بینی تاب آوری بر اساس سازگاری اجتماعی و مهارتهای هیجانی در دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تاب آوری بر اساس سازگاری اجتماعی و مهارت های هیجانی در دانش آموزانمقطع ابتدایی انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشآموزان پایه ششم شهرستان ساوه در سال تحصیلی ۱۴۰۳ / ۱۴۰۲ بودند. نمونه ای به حجم ۱۵۰ نفر از جامعه مورد پژوهشبه شیوه خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات مقیاس های تاب آوری کودکان و نوجوانانRSCA ،پرسشنامه سازگاری اجتماعی دخانچی ) DSCQ ( و چک لیست تنظیم هیجانی )فرم کودک و نوجوان( و روش تجزیه و تحلیلاطلاعات ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان به کمک نرم افزار SPSS-۲۶ بود. یافته ها: نتایجنشان داد نتایج نشان داد رابطه مثبت و معنادار بین سازگاری اجتماعی و مهارت های هیجانی با تاب آوری وجود دارد. ضریبرگرسیون نشان می دهد که سازگاری اجتماعی و مهارت های هیجانی می تواند تاب آوری را به طور مثبت پیش بینی نماید.نتیجه گیری: سازگاری اجتماعی و مهارت های هیجانی تلویحات کاربردی فراوانی در زمینه های پژوهشی، سبب شناسی ودرمان تاب آوری دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سازگاری اجتماعی ، مهارت های هیجانی