هیدروژئوشیمی زیست محیطی کانال آب خروار بهبهان، جنوب غرب ایران

کانال آب خروار بهبهان که شامل فاضلاب شهری و صنعتی و روان آبها می باشد، به طول ۷ کیلومتردر دشت بهبهان در منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده و از نظر منابع آبی محدود می باشد، لذا حفظ کیفیت آب و جلوگیری از آلوده شدن آن از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور بررسی میزان آلودگی کانال آب خروار بهبهان و تاثیر آلودگی احتمالی بر رودخانه مارون، از ۵ محل در مسیر کانال و یک نقطه در مکان ورود به رودخانه مارون نمونه برداری انجام گرفت. نمونه های آب برای تعیین غلظت عناصر سنگین As، Fe، Pb، Se، Zn، Mn، Cr، آنیون های Cl-، SO۴۲-، NO۳-، CO۲-، HCO۳-، و کاتیون های  Ca۲+، Na+، Mg۲+، K+، و پارامترهای مهم کیفی آب شامل pH، EC و TDS مورد آنالیز قرار گرفتند. میزان pH در همه نمونه ها در حد استاندارد آب آشامیدنی WHO و استاندارد فاضلاب خروجی تخلیه به آب های سطحی و مصارف کشاورزی سازمان محیط زیست ایران می باشند. غلظت آنیون ها و کاتیون های اصلی در بیشتر نمونه ها مقدار بالاتر از حد مجاز استاندارد را نشان می دهد. روند تغییرات غلظت آنیونها به ترتیب-CO۳۲<-NO۳CLˉ>Hco۳ˉ، کاتیون ها Ca۲+> Mg۲+> k+ Mn>Fe> Zn> Cr> Pb >As می باشد. میزان EC، TDS و غلظت یون های SO۴۲-، -HCO۳، -CL، Ca۲+،Mg۲+،Na+ و k+، در نمونه برداشت شده از محل ورود آبخروار به رودخانه مارون بالاتر از حد استاندارد آب آشامیدنی WHO است، در حالیکه میزان نیترات و همچنین سایر عناصر سنگین در این نمونه، در حد مجاز استاندارد آب آشامیدنی WHO است. روند تغییرات یون های کلسیم و سولفات و کل جامدات محلول، در منطقه مورد مطالعه مشابه است، که می تواند نشان دهنده منبع مشترکی، مانند انحلال کانی های ژیپس، کلسیت، انیدرید و همچنین ورود فاضلاب های شهری و صنعتی، برای این یون ها باشد. غلظت یونهای نیترات، سولفات و بیکربنات در مرکز شهر روند افزایشی دارد، که این امر را میتوان در اثر ورود فاضلاب غنی از مواد آلی دانست.

کلیدواژه ها:

آب خروار بهبهان ، فلزات سنگین ، آنیون ها ، کاتیون ها