بازتاب استعاری مفاهیم اخلاقی و اجتماعی در سروده های عارف قزوینی

زمینه: موضوع استعاره در هردوره مورد توجه ادیبان وزبان شناسان قرارگرفته است ونیزبر اساس مطالعات زبان شناسی شناختی، استعاره، صرفا صنعتی ادبی نیست؛ بلکه اصطلاحی است که یک حوزه مفهومی را به کمک حوزه دیگری قابل فهم می سازد. مطالعات و بررسی های لیکاف و جانسون نشان داد استعاره نه تنها قلمرو زبانی؛ بلکه اندیشه و عمل را نیز در بر گرفته است. آن­ها با طرح اهمیت استعاره در زبان روزمره، بر­این باورند که ماهیت زبان انسان، استعاری است. استعاره مفهومی نگاهی متفاوت به آثار ادبی و صور­خیال است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی بازتاب استعاری مفاهیم اخلاقی و اجتماعی درسروده های عارف قزوینی است. نتیجه گیری: عارف قزوینی که در زمره شاعران وطن پرست دوره مشروطه و ابتدای قرن بیستم ایران است، در اشعارش، با کمک استعاره، جهان بینی و نگرش خویش نسبت به وضعیت جامعه ایران را مطرح کرده است. از مهمترین یافته های این تحقیق می توان به بررسی وبیان نمونه های مشخص موفق کاربردهای خیال انگیز استعاری عارف و بسامد نسبی کاربرد انواع استعاره درسروده های عارف اشاره کرد ونیزمی توان نگاه استعاری شاعر را ، به­ خصوص درآن سروده هایی که دربردارنده مفاهیمی چون آزادی، دفاع از حقوق زنان، وطن دوستی، استبداد ستیزی، معضلات اخلاقی و اجتماعی و حقوق شهروندی است مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

Death of Consciousness ، Morality ، Crime and Punishment ، صورخیال ، استعاره ، مفاهیم اخلاقی و اجتماعی ، عارف قزوینی