نظارت بر نهاد وکالت و تاثیر آن بر حکمرانی عدالت و اخلاق اجتماعی : مقایسه نظام حقوقی ایران و فرانسه

زمینه: امروزه یکی از اساسی ترین حقوق بشری، حق تساوی و برخورداری همگان از حمایتهای قانونی و تضمینات لازم برای حق دفاع و دادخواهی است. برای تحقق دادرسی عادلانه و انجام دفاع از حقوق طرفین دعوی، حضور وکلای مدافع مستقل در کنار نهادهای قضایی ضروری است. بنابراین یک  دادرسی عادلانه اقتضا میکند که نهاد وکالت از استقلال کامل  برخوردار بوده و تحث تاثیر و فشار قوه قضائیه و یا مجریه نباشد. اما بایستی در نظر داشت که تفویض همه امتیازات حاکمیتی به این کانون ها نیز، خود مستلزم طراحی ساز وکار کنترل عمومی مصوبات و فعالیت های آنها می باشد. لذا در پاره ای از مواقع اعمال نظارت و نه دخالت، جهت اطمینان از رعایت قوانین و مقررات موجود کشور، لازم و ضروری به نظر می رسد. به همین منظور در این مطالعه که بصورت تحلیلی -توصیفی انجام گرفته است، وضعیت استقلال نهاد وکالت و شیوه های نظارت و تاثیر بر اجرای عدالت و اخلاق اجتماعی در نظام حقوقی ایران و فرانسه مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که در هر دو کشور مورد بررسی نظارت قوه قضائیه بر نهاد وکالت وجود داشته است اما در نظام حقوقی ایران، به دلیل بروز چالش های متعدد و وجود اصطکاک میان کانون وکلا و قوه قضائیه و مجریه، دستیابی به اهداف کلان نظام قضایی کشور متجلی نگردیده و در نتیجه عدالت و اخلاق اجتماعی مورد تهدید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

Lawyer ، Judiciary ، Social Ethics ، Judicial Justice ، وکالت ، قوه قضائیه ، اخلاق اجتماعی ، عدالت قضایی