اثربخشی یادگیری معکوس بر سواد سلامت در درس علوم تجربی

مقدمه: یادگیری معکوس رویکردی نوین در نظام­ آموزشی است و علی رغم اینکه امکان اجرای آن در کلاس­های دوره های ابتدایی و درس علوم­تجربی از لحاظ موضوعی، امکانات آموزشی و زمانی فراهم است، استفاده از آن محدود می­باشد لذا مقاله حاضر با هدف تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر سواد سلامت در درس علوم تجربی دوره دوم ابتدایی انجام شد. روش­ها: روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود و جامعه آماری دانش آموزان مدارس ابتدایی دخترانه شهر بناب بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تحصیل اشتغال داشتند. حجم نمونه شامل ۴۴ نفر از دانش آموزان بود که در دو گروه آزمایش و گواه تقسیم ­بندی شده بودند. ابزار پژوهش پرسش­نامه سنجش سواد سلامت مقتبس از پرسش­نامه منتظری و همکاران (۱۳۹۳) با پایایی ۸۸۶/۰ و آزمون مدادکاغذی با پایایی ۷۲۲/۰  بود و روایی آن­ها پس از مطالعه توسط متخصصان دانشگاهی و معلمان باسابقه تایید شد. ابتدا، پرسش­نامه و آزمون مداد کاغذی به عنوان پیش­ آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه تحت راهبرد یادگیری معکوس در درس علوم­ تجربی در موضوعات سواد سلامت قرار گرفت. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بر روی هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی تحلیل کوواریانس استفاده ­شد. یافته ­ها: یافته­ ها نشان داد که میانگین نمرات دانش آموزانی که روش یادگیری معکوس را دریافت کرده بودند بیشتر از میانگین نمرات دانش­آموزانی بود که از روش سنتی در تدریس استفاده کرده اند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که روش یادگیری معکوس بر سواد سلامت دانش آموزان موثر بود.

کلیدواژه ها:

Learning ، Flipped classroom ، Health literacy ، Experimental sciences. ، یادگیری ، یادگیری معکوس ، سواد سلامت ، علوم تجربی.