تاثیر مکمل ال- آرژینین بر عملکرد جنسی و هیپوگنادیسم در مردان مبتلا به دیابت نوع دو
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره: 42، شماره: 780
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 34
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IMSJ-42-780_001
تاریخ نمایه سازی: 12 آذر 1403
چکیده مقاله:
مقاله پژوهشی مقدمه: همبستگی منفی بین سطح تستوسترون سرم و هموگلوبین گلیکوزیله دیده شده است. ال- آرژینین، موجب کاهش سطوح گلوکز و کلسترول سرم در دیابت می شود. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ال- آرژنین بر عملکرد جنسی و هیپوگنادیسم انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، ۵۰ مرد مبتلا به دیابت نوع ۲ و علائم هیپوگنادیسم به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک و آزمایشگاهی و پرسشنامه ی بین المللی اختلال نعوظ ۵ (IIEF۵) در هر دو گروه تکمیل شد. سپس گروه اول، ال-آرژنین خوراکی ۳ گرم تک دوز در روز به مدت ۸ هفته و گروه دوم، یک ویال دارونما به مدت ۸ هفته دریافت کردند. پیامدهای اولیه شامل سطح تستوسترون تام و آزاد پلاسمایی و پیامدهای ثانویه شامل عملکرد جنسی و علائم هیپوگنادیسم بین دو گروه مقایسه شد. یافته ها: در گروه ال- آرژنین پس از ۸ هفته مداخله عملکرد جنسی (۳/۸۴ ± ۳۶/۴۳ به ۴/۱۱ ± ۴۴/۲۸، ۰/۰۰۱ = P) و سطح پلاسمایی تستوسترون آزاد (۰/۰۷ ± ۱۶/۱۹ به ۱/۲۵ ± ۲۱/۲۲، ۰/۰۰۱ = P) و کل (۲/۳۵ ± ۶/۷۹ به ۳/۱۱ ± ۷/۷۸، ۰/۰۳۱ = P) به طور معنی داری افزایش یافت. در حالی که تغییر معنی داری در گروه دارونما مشاهده نشد (۰۵/۰ ≤ P). تفاوت بارزی در فراوانی عوارض جانبی در دو گروه مشاهده نشد (۰/۹۴۷ = P). نتیجه گیری: ال- آرژنین خوراکی، بر عملکرد جنسی و علائم هیپوگنادیسم در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ موثر بود. بنابراین ال -آرژنین می تواند جایگزین مناسبی برای تستوسترون در درمان هیپوگنادیسم در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رضا نادری
دانشجوی پزشکی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
جواد جواهری
استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
داوود گودرزی
استادیار، گروه ارولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
بهمن صادقی سده
دانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :