چالش های مد پایدار و محیط زیست در ایران

جمعیت کنونی جهان از مرز ۷/۳ میلیارد گذشته است و اصلی ترین نیاز انسان غذا و لباس است. در این راستا، صنعت مد و لباس همواره نقش مهمی را در سراسر دنیا ایفا میکند. صنعت مد و لباس در دو دهه اخیر ، رشد و موفقیت قابل توجهی را تجربه کرده که این امر منجر به ایجاد موضوعات جدید در حوزه های اقتصادی، محیط زیستی و اجتماعی در این صنعت شده است. از مهمترین مفاهیمی که امروزه در کشورهای کمتر توسعه یافته به آن توجهی نمیشود، مفهوم پایداری و توسعه پایدار است. این مفهوم از رویکرد یک جانبه اقتصادی پس از دوران انقلاب صنعتی به واسطه پیامدهای منفی اجتماعی و محیط زیستی و تغییر نگرش مردم به مفهوم پیشرفت و رشد، بوجود آمده است. در طی سالهای گذشته موضوع پایداری و توسعه پایدار بر نگرش افراد به جامعه و موضوعات مرتبط با آن تاثیر بسزائی داشته است. مسائل مربوط به تغییرات اجتماعی، تولید، مصرف و... از بارزترین موارد محیط زیستی و عوامل صدمه زننده به آن، می باشند. بطور کلی در توسعه پایدار مردم یک جامعه به منظور رفع نیازهای خود بدون در نظر گرفتن منابعی که به نسلهای آینده تعلق دارد، سرمایه های آتی و جاری کشور را مصرف نموده و به نوعی به هدر می دهند. این امر باید به نحوی برنامه ریزی شود که مخرب نبوده و امکان حفظ منابع (اعم از آب، خاک، هوا، منابع ژنتیکی، جانوری و...) را برای آیندگان فراهم آورد. تعریف متمرکز اصل پایداری در بین محققان مختلف، متفاوت است. در حقیقت معنای تداوم در هر موضوعی همچون فعالیت و ایجاد موازنه پویا میان عوامل مورد نیاز بشر است، در حالی که توسعه پایدار همواره سه رکن اصلی را در بر میگیرد که شامل بعد اقتصادی، بعد اجتماعی و بعد محیط زیستی.

کلیدواژه ها:

مد ، توسعه پایدار ، محیط زیست