جایگاه محیط زیست در تولید و مصرف پوشاک در فرهنگ ایرانی-اسلامی

امروزه موضوع توسعه پایدار یکی از اساسی ترین مسائل آموزشی، اقتصادی، صنعتی و فرهنگی جهان به شمار می رود، به نحوی که تقریبا در همه نهادها با هر رویکرد و موضوع کاری، پایداری مورد توجه قرار می گیرد. با توجه به این که برخی صنایع همچون صنعت مد سهم بزرگی در آلودگی محیط زیست دارند، یکی از کانون های توجه جنبش های زیست محیطی، صنعت مد است. با این حال در فرهنگ های سنتی، همواره به پرهیز از اسراف در تمام زمینه ها و ابعاد زندگی توجه شده و به همین منوال در فرهنگ ایران نیز چه پیش از اسلام و چه در دوره اسلامی، به فرهنگ مصرف پوشاک پرداخته شده است. از آن جایی که مصرف بی رویه، یکی از زمینه های آلودگی محیط زیست است، رجوع به آموزه های فرهنگ بومی می تواند در زمینه آموزش ساز و کار مصرف مناسب راهگشا باشد. همچنین شیوه های تولید نیز تاثیر چشمگیری بر محیط زیست دارد. امروزه فاضلاب ناشی از کارخانجات تولید پارچه و لباس، مصرف آب در مزارع پنبه و الیاف گیاهی، دورریز پارچه در تولیدی های پوشاک و ده ها عامل دیگر چهره صنعت مد را مخدوش نموده و به همین دلیل این صنعت آماج حملات طرفداران محیط زیست قرار گرفته است. همین امر سبب شده تا روش های سنتی حفط محیط زیست مورد توجه قرار گیرند؛ چنانکه امروزه دانش سنتی حفظ محیط زیست به یک پاردایم تحقیقی بسیار مهم تبدیل شده است. این مقاله در نظر دارد مروری بر مقوله تولید و مصرف پوشاک در فرهنگ ایرانی و اسلامی داشته باشد. تحقیق دراین زمینه نشان می دهد که رویکرد فرهنگ ایرانی- اسلامی در زمینه تولید و مصرف پوشاک، حفظ اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، مصرف ، پوشاک ، فرهنگ ایرانی-اسلامی