بررسی قابلیت رادار نفوذی زمین در تشخیص پتانسیل کاهش دوام لایهآسفالتی

درصد فضای خالی لایه آسفالتی از عوامل تاثیر گذار در خرابی های بوجود آمده در لایه آسفالتی است ، از این جهت معیاریبرای سنجش کیفیت لایه آسفالتی اجرا شده در پروژه های راهسازی می باشد . روش معمول برای اندازه گیری آن مغزه گیریاست. که این روش هزینه بر و وقت گیر است و هچنین خصوصیات کیفی لایه آسفالتی را دریک نقطه مشخص می کند. دراینتحقیق تعیین درصد فضای خالی و همچنین تشخیص پتانسیل کاهش دوام لایه آسفالتی اجرا شده با استفاده از دستگاه رادارنفوذی به زمین بررسی شده . در مقایسه نتایج وتجزیه و تحلیل آزمایشات مخرب با پیمایش مکانیزه حاصل از دستگاه ( GPR )مشخص گردید با کم شدن نسبت چگالی مغزه ها مقدارعددی دی الکتریک خروجی از دستگاه GPR کاهش و هچنیندرصورت افزایش درصد فضای خالی اضافی در آسفالت دی الکتریک کاهش می یابد.به طوری که با کاهش درصد فضای خالیکمتر و مساوی ۹ درصد افزایش مقدار ثابت دی الکتریک ازعدد ۵ ناشی از ارزیابی غیر مخرب مشاهده شد .بنابراین با استفادهاز نتایج خروجی رادار می توان پروفیل پیوسته ای از وضعیت دانسیته ودرصد فضای خالی محور مورد مطالعه به دست آورد کهاین پروفیل های به دست آمده در تشخیص پتانسیل کاهش دوام لایه آسفالتی در صورت قرار گرفتن آن در معرض رطوبتبسیار کارا خواهند بود .

کلیدواژه ها:

درصد فضای خالی ، رادار نفوذی زمین ، طول موج ، فرکانس ، دوام لایه آسفالتی