تولید قیرپلیمری با گرید E در رده بندی PG+ با استفاده از قیر ایران و پلیمر ترکیبی ساخته شده

در طی سه دهه گذشته دسته بندی قیرها براساس اندازه گیری خواص مکانیکی مرتبط با عملکرد که از طریق آزمایش های شارپ PG انجام می پذیرد رواج یافته است. نکته قابل توجه در مورد روش طبقه بندی عملکردی شارپ PG این است که در طی پانزده سال گذشته و با افزایش استفاده از مواد افزودنی برای اصلاح قیر، دیده شد که شاخص شیارشدگی در این استاندارد نمی تواند به درستی بیانگر عملکرد دمای بالا در روسازی باشد و شاید مهمترین مشکل روش PG که باعث شد پژوهشگران به سمت استفاده از آزمایش های الحاقی PG+بروند، مشکل تخمین حد بالای دمای رده عملکردی قیر بود. مهمترین آزمایش عملکردی الحاقی توسعه یافته،آزمایش خزش و بازگشت در سطوح تنش چندگانه MSCR وده که رده بندی جدید دمای بالای قیر نیز بر اساس نتایج آن انجام می شود. از مهمترین مزیت های این آزمایش ایناست که با استفاده از نتایج آن می توان قابلیت استفاده از قیر در سطوح مختلف ترافیک را تعیین کرد.امروزه شرکت های بزرگ تولید قیر در دنیا به سمت تولید قیرهای پلیمری رفته اند که بتوانند تمامی دامنه قیرهای PG+ را تولید تمایند واز حداکثر توان قیر بعنوان یک چسباننده خوب در تولید آسفالت بهره ببرند. در میان رده بندی های مختلف قیرهای پلیمری تولید قیرپلیمری با گرید E همراه با دشواری های خاصی است. در این مقاله سعی گردیده با تکیه بر تجربه نویسنده در تولید پلیمر و قیرهای پلیمری در ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس، قیرپلیمری با گرید E به شکلی اقتصادی تولید گردد. بدین منظور از پلیمرترکیبی ساخته شده توسط محققین و قیر ایران استفاده گردید.

کلیدواژه ها:

قیرپلیمری ، آزمایش های الحاقی PG+ ، آزمایش خزش وبازگشت درسطوح تنش چندگانه MSCR