مرور سیستماتیک: ارتباط فرزند پروری و سوگیری تعبیر با ترومای دوران کودکی مادران کودکان دارای نقص توجه/بیش فعال

شیوه های فرزند پروری از مطالعات بامریند بر روی کودکان و خانواده های آنان نشات گرفته است. بامریند با رویکردی تیپ شناختی بر ترکیب اعمال فرزند پروری متفاوت تاکید می کند. تفاوت در ترکیب عناصر اصلی فرزند پروری تغییراتی در چگونگی پاسخ های کودک به تاثیر والدین ایجاد می کند. همچنین در سال های اخیر رویکرد شناختی به اختلال های روانی، بیشتر بر پردازش اطلاعات (شیوه ای که افراد محرک های برخاسته از محیط را درک می کنند) تمرکز یافته اند. سوگیری تعبیر یا تفسیر یکی از شناخته شده ترین سوگیری ها در مرحله بسط پردازش اطلاعات است. همچنین، بر اساس نظریه روابط شیء بر اهمیت چگونگی روابط اولیه دوران کودکی با سرپرست و تاثیرگزاری آن بر الگوهای اصلی روابط بین فردی در بزرگسالی تاکید شده است و به استناد این نظریه وقتی کودکان مورد غفلت قرار می گیرند، فرد حس بی ارزش نموده و این امر در افراد منجر به آسیب شناسی شخصیت می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط فرزندپروری و سوگیری تعبیر با ترومای دوران کودکی مادران دارای کودکان نقص توجه/بیش فعال انجام گرفت. نتایج نشان داد فرزندپروری مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی می تواند براساس سوگیری تعبیر و ترومای دوران کودکی تحت تاثیر قرار گیرد

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، سوگیری تعبیر ، ترومای دوران کودکی ، مادران ، کودکان نقص توجه/ بیش فعال