اثربخشی درمان ترکیبی شناختی رفتاری CBT)) و تحلیل رفتار متقابل (TA) بر مهارت های ارتباطی نوجوانان دارای افسردگی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان ترکیبی شناختی رفتاری(CBT) و تحلیل رفتار متقابل (TA) بر مهارت های ارتباطی نوجوانان دارای افسردگی می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان ۱۳-۱۷ ساله مبتلا به اختلال افسردگی مراجعه کننده به مرکز مشاوره زندگی عاقلانه شهر قم می باشد که از بین آنها۳۰ نفر از نوجوانان مبتلا انتخاب شده، ۱۵ نفر از آنها در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخله درمان فردی شناختی _ رفتاری(CBT) بود، و به صورت همزمان ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت گروه درمانی تحلیل رفتار متقابل TA به مدت به منظور شفای کودک آسیب دیده درون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات مهارت ارتباطی در پیش آزمون گروه آزمایش برابر ۵۶/۶۰ و در پس آزمون برابر ۸۵/۴۶ می باشد همچنین در پیش آزمون گروه گواه برابر ۷۰/۳۳ و در پس آزمون برابر ۷۹/۴۶ می باشد. نمرات مهارت ارتباطی در پس آزمون گروه آزمایش افزایش بیشتری داشته است و مقایسه میانگین زیر مقیاس های مهارت نشان می دهد که افزایش نمرات در گروه آزمایش(CBT & TA) به نسبت بیشتر از گروه گواه یعنی فقط CBT بوده است و مقدار F بین دو گروه آزمایش و گواه با ثابت نگه داشتن اثر پیش آزمون برابر ۸/۲۶ و سطح معناداری آن ۰/۰۰۸ است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان ترکیبی CBT & TA باعث افزایش مهارت ارتباطی نوجوانان می شود و میزان تاثیر درمان بر افزایش مهارت ارتباطی با توجه به ضرایب ۲۳ درصد بر آورد شده است.

کلیدواژه ها:

درمان ترکیبی ، شناختی رفتاری ، تحلیل رفتار متقابل ، مهارت های ارتباطی ، افسردگی.