نقش فعالیت های مکمل در تربیت و پرورش شخصیت یادگیرندگان دوره ابتدایی

دوره ابتدایی، به عنوان نخستین مرحله رسمی آموزش، تاثیر عمیقی بر رشد شخصیتی و اجتماعی کودکان دارد. در این دوره، کودکان نه تنها به یادگیری مهارت های پایه ای مانند خواندن، نوشتن و ریاضیات می پردازند، بلکه ارزش ها، هنجارها و مهارت های اجتماعی را نیز فرا می گیرند. یکی از راهکارهای موثر در تقویت تربیت و پرورش شخصیت یادگیرندگان، بهره گیری از فعالیت های مکمل است. این فعالیت ها، که شامل برنامه های هنری، ورزشی، فرهنگی و اجتماعی می شود، فرصت هایی برای تقویت خلاقیت، مسئولیت پذیری و مهارت های ارتباطی یادگیرندگان فراهم می کنند. با توجه به تغییرات سریع در جامعه و نیاز به شهروندانی با مهارت های اجتماعی قوی، تربیت همه جانبه یادگیرندگان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تحقیقات نشان داده اند که فعالیت های مکمل می توانند نقش موثری در بهبود توانایی های روانی-اجتماعی و شناختی یادگیرندگان داشته باشند. از سوی دیگر، تمرکز صرف بر دروس تئوری ممکن است فرصت های رشد عاطفی و اجتماعی کودکان را محدود کند. بنابراین، ادغام فعالیت های مکمل در برنامه های آموزشی نه تنها ضروری است، بلکه به ایجاد محیطی پویا و پرانرژی برای یادگیرندگان کمک می کند. با وجود نقش حیاتی فعالیت های مکمل در تربیت شخصیت یادگیرندگان، این بخش در بسیاری از مدارس ابتدایی به طور کامل یا به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرد. عوامل متعددی از جمله کمبود منابع، نبود برنامه ریزی دقیق و تمرکز بیش از حد بر نتایج تحصیلی، منجر به کم رنگ شدن نقش این فعالیت ها در نظام آموزشی شده است. این مساله موجب شده تا فرصت های پرورش مهارت های فردی و اجتماعی یادگیرندگان به ویژه در دوره ابتدایی، کاهش یابد. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی نقش فعالیت های مکمل در تربیت و پرورش شخصیت یادگیرندگان ابتدایی پرداخته و راهکارهایی برای بهبود و ارتقای این برنامه ها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های مکمل ، تربیت شخصیت ، دوره ابتدایی ، مهارت های اجتماعی ، برنامه های آموزشی.