نقش برنامه ریزی شهرداریها در مدیریت تحول و تاثیر آن بر مدیریت منابع انسانی

تحول سازمانی که نوعی استراتژی بهسازی است از اواخر دهه ۱۹۵۰ و اواخر دهه ۱۹۶۰ مطرح شد. بر اساس آن پویایی گروه تئوری و عمل مرتبط با تغییر مواردی استوار است. کاربرد و حاصل علوم که تحول سازمانی از آنها نشات می گیرند. برای بهبود سازگاری و تطبیق بین افراد و سازمان، بین سازمان و محیط و میان عناصر و اجزای سازمانی نظیر استراتژی، ساختار و فرآیندها، رهنمودهایی ارائه می دهد که این رهنمودها از طریق برنامه ها و فعالیت های ایجاد تغییر که هدف آن رفع مشکل در شرایط خاص و مشکل ساز است اجرا می شود. در چنین شرایطی رهبران یک مجموعه تصمیم به ایجاد تغییراتی می گیرند که سازمان را از شرایط فعلی خارج و به سمت آینده ای بهتر هدایت کند. طی این تحولات، تمام ابعاد سازمانی مانند فعالیت های کارکنان، فناوری های به کار گرفته شده در سازمان و... با اهداف جدید سازمان هم راستا می شوند. لازم به ذکر است که مهم ترین گام در ایجاد این تحولات، انتخاب تغییراتی است که باید در سازمان اعمال شوند. از آنجایی که تحول سازمانی می تواند در حفظ مزایای رقابتی یا ایجاد مزایای رقابتی جدید در بازار امروزی به کسب وکارها کمک کند، این موضوع از اهمیت ویژه ای برای هر کسب وکاری برخوردار است. در نتیجه می توان گفت تحول سازمانی و ایجاد تغییر در سازمان، در هرمجموعه و هرشرایطی، ظرافت خاص خودش را دارد؛ اما توجه به این چند نکته کلی در ایجاد تغییر در تمام سازما ن ها و گروه ها می تواند فرآیند تغییر ما را سریع تر، راحت تر و ماندگارتر کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت تحول ، استراتژی ، برنامه ها