اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر کیفیت روابط مادران دارای فرزند معلول

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر کیفیت روابط مادران دارای فرزند معلول انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای فرزند معلول شهر اسلامشهر در سال ۱۴۰۲ بود. از بین آنها ۳۶ نفر به روش نمونه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت انتساب تصادفی در دو گروه ۱۸نفره (آزمایش وکنترل) جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس کیفیت روابط بین فردی پیرس ، ساراسون و ساراسون ( ۱۹۹۱ و پکیج آموزش ذهن آگاهی ۱۲ جلسه ۶۰دقیقه ای، ولف و سرپا (۲۰۱۹) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد: بین کیفیت روابط دو گروه آزمایش و کنترل، در پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت(۰۱/۰P<). بر این اساس می توان نتیجه گرفت درمان مبتنی بر ذهن آگاهی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی ، کیفیت روابط ، معلول