استفاده از قدرت داستان سرایی: کشف هنر قصه گویی به عنوان ابزاری برای آموزش سواد، رشد زبان و پرورش تخیل و خلاقیت در یادگیرندگان جوان

این مقاله قدرت دگرگون کننده داستان سرایی را به عنوان یک ابزار آموزشی برای افزایش سواد، توسعه زبان و پرورش خلاقیت در یادگیرندگان جوان بررسی می کند. قصه گویی نه تنها تخیل کودکان را مجذوب می کند، بلکه به عنوان یک رسانه حیاتی برای فراگیری زبان و رشد شناختی عمل می کند. از طریق روایت های جذاب، کودکان تشویق می شوند تا خود را بیان کنند، مهارت های تفکر انتقادی را توسعه دهند و دایره لغات خود را تقویت کنند. این مقاله با تاکید بر اهمیت ساختار روایت و طنین عاطفی در داستان، به تکنیک های مختلف داستان گویی و کاربرد آن ها در محیط های آموزشی می پردازد. با ادغام داستان سرایی در برنامه درسی، مربیان می توانند محیط یادگیری پویاتری ایجاد کنند که تخیل و خلاقیت را پرورش می دهد و در عین حال به نیازهای یادگیری متنوع می پردازد. این رویکرد نه تنها تجربه آموزشی را غنی می کند، بلکه عشق به خواندن و ارتباط را در بین یادگیرندگان جوان پرورش می دهد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، سواد ، رشد زبان ، خلاقیت ، آموزش ، فراگیران جوان