نوروپلاستیسیته و پیشرفت ریاضی: پرورش ذهنیت رشد در دانش آموزان ابتدایی

این مقاله به بررسی رابطه بین نوروپلاستیسیته و پیشرفت ریاضی در دانش آموزان دبستانی می پردازد و بر توسعه ذهنیت رشد تاکید می کند. نوروپلاستیسیته، توانایی مغز برای سازماندهی مجدد خود از طریق تجربه، نقش مهمی در یادگیری ریاضیات دارد. این مطالعه تحقیقات موجود را در مورد اینکه چگونه پرورش ذهنیت رشد می تواند توانایی های ریاضی دانش آموزان را با تغییر شکل چارچوب های شناختی آن ها افزایش دهد، ترکیب می کند. با درک این موضوع که هوش را می توان به جای ثابت شدن، توسعه داد، دانش آموزان به احتمال زیاد با مفاهیم چالش برانگیز ریاضی درگیر می شوند. این مقاله شواهدی از مطالعات توسعه عصبی ارائه می کند که اهمیت تقویت مثبت و مداخلات هدفمند را در پرورش تاب آوری و سازگاری در یادگیرندگان برجسته می کند. علاوه بر این، استراتژی های عملی را برای مربیان مورد بحث قرار می دهد تا در کلاس های درس اجرا کنند تا ذهنیت رشد را تشویق کنند و در نتیجه نتایج ریاضی را بهبود بخشند. یافته ها نشان می دهد که وقتی دانش آموزان به توانایی خود برای بهبود از طریق تلاش و پشتکار باور داشته باشند، نه تنها از نظر تحصیلی بهتر عمل می کنند، بلکه تغییرات قابل توجهی در ارتباط مغز مرتبط با یادگیری ریاضی را تجربه می کنند. این تحقیق بر اهمیت ادغام اصول آموزشی عصبی در شیوه های آموزشی برای ایجاد محیطی که در آن دانش آموزان در ریاضیات پیشرفت می کنند، تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

نوروپلاستیسیته ، ذهنیت رشد ، آموزش ریاضی ، آموزش ابتدایی ، رشد شناختی