تحلیلی بر کنش اتوپیایی سوژه ی مدرن در نسبت با تاسیس مدرسه

ادبیات دانشی اتوپیا و اتوپیاپژوهی، علی رغم توسعه ی گسترده ای که در فضای دانشگاهی مغرب زمین داشته است، یکی از مباحث کم تر شناخته شده در فضای علمی رشته های علوم انسانی ایران به شمار می رود. برای گسترش ادبیات آکادمیک این حوزه ی دانشی، تاملات ریشه شناسانه ی تاریخی و فلسفی بسیاری نیاز است تا ضمن مطالعه ی دقیق و عمیق نسبت به خواستگاه و چگونگی شکل گیری این دانش و نیز آگاهی از سیر تطور تاریخی آن، امکان مواجهه ی پیش رونده و ثمربخش را برای پژوهشگران به عمل آورد. از همین روی، در پژوهش حاضر کوشیده شده است تا ابتدا به ضرورت ذاتی اتوپیاسازی سوژه ی مدرن، در پرتوی روایت تاریخی شکل گیری سوژه و تحول آن از سوبژکتیویسم معرفتی به سوبژکتیویسم وجودی توجه شود. همچنین در نیمه ی دوم پژوهش، نگارنده کوشیده است تا از اتوپیا به مثابه ی روشی برای تحلیل پدیده ی ایجاد الگوهای نوین در ساختار آموزشی و نهاد علم استفاده کرده و نشان دهد که چگونه پیدایش مدل های بدیل آموزش مدرسه ای نوعی کنش اتوپیایی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

حکمرانی آموزش ، نهاد علم ، کنش اتوپیایی ، سوژه ی مدرن ، مدرسه ، آرمانشهر