مروری بر کاربردها و روش های ساخت هیدروژل های تزریقی جهت بکارگیری در زمینه زیستپزشکی

هیدروژل های تزریقی به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته اند تا شباهت بیشتری به ماتریس خارج سلولی طبیعیایجاد کنند و به این ترتیب، محیطی قابل شناسایی برای تسهیل رشد و تمایز بهینه سلول های محصور شده فراهم کنند و درعین حال، سلول ها را در هدف های مشخص خود در بدن نگه دارند. به این منظور، مواد زیست مهندسی مشابه بافت طبیعی باید خواص مکانیکی و رطوبتی مطلوبی داشته باشند که با بافت های هدف مطابقت داشته باشد تا انتقال موثر مواد مغذی را تسهیل کند. علاوه بر این، این مواد باید الگوی نرخ تجزیه پذیری بیولوژیکی داشته باشند که با نرخ رشد سلول ها مطابقت داشته باشد تا مواد مصنوعی با مواد زنده جایگزین شوند. شکل گیری هیدروژل های تزریقی به دو دسته عمده اتصال عرضی فیزیکی و شیمیایی تقسیم می شود.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، اتصال عرضی ، تزریقی ، ماتریس خارج سلولی