بررسی سینتیک و ایزوترم حذف مغناطیسی مالاشیت سبز از محلول های آبی توسط نانومگنت باپوشش دی تیو کاربامات

مقدمه : دسترسی به آب سالم از ضروری ترین نیازهای بشری است. از جمله منابع آلاینده آب، مواد رنگزا می باشند که ازخطرناک ترین گروه های ترکیبات شیمیایی یافت شده می باشند. مالاشیت سبز به دلیل اثرات مضر و سمیت بالا، یکی از آلایندههای خطرناک محسوب می شود. در سالهای اخیر تحقیقات زیادی برای حذف این آلاینده ها انجام گرفته است. فناوری نانو به عنوان روشی نوین می تواند از طریق محافظت و اصلاح محیط اطراف باعث افزایش کیفیت محیط زیست شود. نانو ذرات آهن به دلیل فراوانی، ارزانی، غیر سمی بودن، واکنش سریع و توانایی و بازده بالا در تجزیه آلاینده ها و حذف فلزات سنگین از آب های آلوده و مواد رنگزا چنین ویژگی را دارند.روش بررسی: در این تحقیق، ساختار نانو مگنت سنتز شده توسط FTIR بررسی گردید. از نانومگنت به عنوان جاذب برای حذف مالاشیت سبز از محلولهای آبی استفاده شده است و برای غلبه بر مشکلاتی چون عدم حلالیت و ناپایداری نانوذرات، از دی تیوکاربامات به عنوان پوشش برای نانومگنت استفاده شد.یافته ها: شرایط بهینه، سینتیک جذب و ایزوترمهای جذب مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته اند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از آزمایشهای جذب سینتیک با مدل مرتبه دوم مطابقت بیشتری داشت. مدل فروندلیچ در مقایسه با مدل لانگمویر، با داده ها همخوانی بیشتری داشت که نشان دهنده ناهمگنی سطح جاذب مگنت پوشش داده شده با دی تیو کاربامات است.

کلیدواژه ها:

نانومگنت ، مالاشیت سبز ، دی تیوکاربامات ، سینتیک جذب ، ایزوترم جذب