حقوق ورزشی با نگاه ویژه به مسئولیت های قانون

هدف از پژوهش حاضر، حقوق ورزشی با نگاه ویژه به مسئولیت های قانون بوده است. روش تحقیق به لحاظ هدف، بنیادی و به لحاظ روش گردآوری اطلاعات توصیفی تحلیلی می باشد. در نهایت این نتیجه حاصل شده است که مسئولیت ورزشکاران در برابر تماشاگران از این قرار است که در صورتی که محل استقرار تماشاگران نامناسب باشد و در اثر اصابت توپ بازی یا پرتاب شدن بازیکنان یا تصادم اتومبیلها یا رم کردن اسب سواری آسیب ببینند، باید برگزار کنندگان مسابقه را مسئول شمرد، مسئولیت برگزار کنندگان مسابقه از این قرار است که تعهد برگزار کننده مسابقه، در برابر پولی که می گیرد، تامین سلامت خریدار در برابر خطر ناشی از تماشای مسابقه است. مسئولیت مربیان در برابر ورزشکاران از این قرار است که تعهد مربی ناظر به مواظبت است نه سلامت؛ مسئولیت مربی در برابر اشخاص ثالث از این قرار است که تنها محجور نیاز به نگاهدارنده و مواظبت دارد و قید حکم قانون نیز مبتنی بر این غلبه و شیاع عرفی است. ولی، مسئولیت حرفه ای مربی را که به نوآموزی، همچون کودکان آن حرفه و فنون ورزشی را می آموزد، نفی نمی کند. حتی از راه قیاس یا وحدت ملاک می توان حکم ماده ۷ را موید مسئولیت مربی شمرد و مسئولیت های حقوقی داوران عبارتنداز: بازدید اماکن و تجهیزات ، بازدید از وسایل شخصی ورزشکار ، جلوگیری از اجرای حرکات یا فنون خطا ، اقدام نسبت به ورزشکاران مصدوم. The purpose of the current research was sports law with a special look at the responsibilities of the law. The research method is basic in terms of the goal and descriptive and analytical in terms of the data collection method. Finally, it has been concluded that the responsibility of the athletes towards the spectators is that if the place where the spectators are located is inappropriate and they are injured due to the ball being hit or the players being thrown or the cars colliding or the horses ramming, the organizers must Considering the contest responsible, the responsibility of the contest organizers is based on the fact that the commitment of the contest organizer, against the money he receives, is to ensure the buyer's health against the risk of watching the contest. The responsibility of coaches towards athletes is based on the fact that the coach's obligation is to care, not health; The trainer's responsibility towards third parties is based on the fact that only Mahjoor needs maintenance and care, and the provisions of the law are also based on this dominance and common law. However, it does not negate the professional responsibility of the coach who teaches the profession and sports techniques to the novice, like children. Even through analogy or unity of criteria, the sentence of Article ۷ can be considered as confirming the responsibility of the coach, and the legal responsibilities of referees include: visiting the places and equipment, visiting the athlete's personal belongings, preventing the implementation of wrong movements or techniques, taking action towards the injured athletes.

کلیدواژه ها:

حقوق ورزشی ، مسئولیت ، قانون