پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی بر اساس راهبردهای مقابله ای با میانجیگری دشواری در تنظیم هیجان دانشجویان

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی بر اساس راهبردهای مقابله ای با میانجیگری دشواری در تنظیم هیجان در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه موردنظر را ۲۰۴ نفر (۱۴۵زن و ۵۹ مرد ۲۰ تا ۶۳ ساله) از دانشجویان بوشهری تشکیل می دهند، که به صورت غیرتصادفی و در دسترس انتخاب شدند. ابزار این پژوهش نیز، مقیاس اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT)، مقیاس سبک های مقابله ای پارکر و اندلر (CISS) و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر (DERS) بوده اند. یافته های این پژوهش نشانگر برقراری رابطه معکوس و معنی دار بین دشواری در تنظیم هیجان دانشجویان با راهبرد های مقابله ای و نیز رابطه مثبت و معنی دار بین دشواری در تنظیم هیجان دانشجویان با میزان اعتیاد به اینترنت آنان و علاوه بر این، رابطه معکوس و معنی دار بین راهبرد های مقابله ای در دانشجویان با میزان اعتیاد به اینترنت آنان می باشد. براین اساس می توان نتیجه گرفت که راهبردهای مقابله ای با واسطه و بی واسطه با اعتیاد به فضای مجازی دانشجویان رابطه معنادار دارد، همچنین دشواری در تنظیم هیجان نقش میانجی گری جزئی ایفا نموده و می تواند تاثیرات معناداری را روی افزایش گرایش به اینترنت در دانشجویان بگذارد اما بدون این متغیر نیز، راهبردهای مقابله ای می تواند نقش مستقیمی را در افزایش و یا کاهش وابستگی به فضای مجازی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به فضای مجازی ، راهبردهای مقابله ای ، دشواری در تنظیم هیجان ، دانشجویان.