کاربرد نانوتکنولوژی در تغذیه طیور

نانوتکنولوژی علمی است که شامل طراحی، سنتز، مشخصه سازی وبکارگیری مواد در دستگاه های و سیستم هایی برای کنترل مواد در مقیاس نانومتری است این مقاله به بررسی کاربرد فناوری نانو در تغذیه طیور می پردازد. کاربردهای آن در این زمینه شامل تجویز مواد مغذی، پروبیوتیک ها و تشخیص و درمان بیماری ها از طریق دارورسانی است. نانوذرات را می توان به غیر آلی (نانو مواد معدنی)، آلی (پروتئین، چربی و نانو مولکول های قند)، امولسیون، دیسپرسیون و نانوپلیمرهای نانورس طبقه بندی کرد. تغذیه نانوذرات بهبودهایی را در کارایی گوارش ، ایمنی، کیفیت شیر، گوشت و تخم مرغ نشان داده است. نانوفناوری دانشی است که اخیرا توجه زیادی را در تمامی رشته ها به خود معطوف کرده است. این فناوری که رویکرد جدیدی را در علم نوین به نمایش گذاشته از توانایی تولید مواد، ابزار و سیستم های نوین با دستکاری در سطوح اتمی و مولکولی برخوردار است. نانوساختارهای بلوری موادی هستند که حداقل در یک بعد دارای اندازه ای بین یک تا ۱۰۰ نانومتر باشند. در نانو ذرات به دلیل افزایش نسبت سطح به حجم ویژگی های منحصر به فردی در جذب و اثرگذاری مواد مشاهده شده است عوامل تاثیرگذار بر خواص نانو ذرات، جنس اندازه نانو ذرات می باشند. استفاده از فناوری نانو در تغذیه طیور نوپا بوده و می توان بسیاری از مکمل های جیره را با تغییر به نانو ذرات وافزایش نسبت سطح به حجم و افزایش جذب آن ها در پرورش طیور رویکرد جدیدی را به دنیا عرضه کرد. تاثیر نانوذرات بر عملکرد پرندگان ، تولید تخم مرغ دستگاه گوارش، فراسنجه های خون، اندام ها، بیماری ها مواد معدنی در مرغ، رشد جنین در مرغ، در این مقاله بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

نانوتکنولوژی ، تخم مرغ ، جوجه ، نانونقره