استفاده از لیزردرمانی در آسیب های تاندون اسب

درمان با لیزر کم قدرت (قدرت خروجی کمتر از ۵۰۰ مگاوات) سالهاست که برای درمان آسیب تاندون در انسان و حیوانات استفاده می شود. آزمایشات گوناگون اثرات بیولوژیکی این الگوی درمانی مانند افزایش توسعه فیبروبلاست ، بهبود ساخت فیبرکلاژن، افزایش استحکام تاندون، بهبود رگزایی و گردش خون و کاهش عوامل التهابی را نشان داده اند. لیزر پرقدرت (توان خروجی ۱۵۰۰۰ مگاوات) برای درمان آسیب های ورزشی استفاده شده است . مطالعات گوناگونی با هدف بررسی توانایی درمان لیزر پرقدرت دراختلالات تاندون و کاهش درد ضایعات تاندونی در اسب های آسیب دیده، انجام شد. اثرات درمانی با استفاده از درجه بندی لنگش و اولتراسوند پس از لیزردرمانی ارزیابی شد و بهبود قابل توجهی در نمرات اولتراسوند و لنگش به دنبال این روش درمان مشاهده شد . نتایج تحقیقات نشان داد که لیزردرمانی در تمامی اسب های آسیب دیده موثر و بدون سوختگی پوست یا سایر عوارض جانبی بود. بین بهبود لنگش و پارامترهایی مانند: بازگشت سلامت تاندون، طبیعی بودن بافت و عملکرد تاندون در استراحت ، یورتمه یا مسابقه پس از درمان، ارتباط معنی داری وجود داشت . بازگشت اسب ها به مسابقه ۶ هفته اما بازگشت به سطح کارایی سابق ، به ۶ شش ماه نیاز داشت . طبق مطالعات، اثرات ضددردی و کاهش محدوده آسیب در اسب های مبتلا به مشکلات تاندون و رباط، به کمک لیزر درمانی دیده شد. طبق نتایج به دست آمده، لیزردرمانی روش مناسبی برای رفع عوارض ناشی از آسیب تاندون است و روشی غیرتهاجمی برای درمان اولیه علائم بالینی آسیب تاندون و رباط می باشد.

کلیدواژه ها:

لیزر ، لیزردرمانی ، تاندون ، اسب ، لنگش ، درد.