مگاباکتریوزیس (ماکرورابدوزیس )درپرندگان

عامل بیماری ماکرورابدوزیس مخمر ماکرورابدوس اورنیتوگاستر است که قبلا مگاباکتریوم نام داشت . این مخمر میله ای بلند و سیگار شکل است که انتهای آن گرد است . در رنگ امیزی گرم مثبت است . طول آن ۲۰ تا ۹۰ و عرض ۲ تا۴ میکرو متر است . ماکرورابدوزیس انتشار جهانی دارد و در گونه های مختلف پرندگان شامل مرغ عشق ، عروس هلندی ، طوطی کوتوله ، قناری ، فینچ ها، کبوتراهلی ، قمری ، مرغ گوشتی صنعتی ، بوقلمون، کبک ، توکان، بلدرچین ، مرغ شاخدار، شترمرغ گزارش شده است . علایم درمانگاهی بیماری شامل لاغری شدید، ضعف و بی حالی ، بالا آوردن غذا، دانه و غذای هضم نشده در مدفوع و اسهال می باشد و در کالبد گشایی اتساع و زخم در پیش معده و نازک شدن ناحیه ایستموس دیده می شود. پرندگان با سیستم ایمنی ضعیف (عفونت با سیرکوویروس و پولیوما ویروس) و با پرورش و تغذیه نامناسب بیشتر در معرض ابتلا به عفونت قرار دارند. مخمر در ایستموس کلونیزه می شود و با تهیه اسمیر مرطوب از خراشیدن ناحیه ایستموس و یا از مدفوع تازه پرنده قابل شناسایی است . همچنین از آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تشخیص استفاده می شود. داروهای آمفوتریسین ، نیستاتین ، بنزوات سدیم ، سرکه سیب و وریکونازول برای درمان استفاده می شوند

کلیدواژه ها:

ماکرورابدوس ارنیتوگاستر ، پرندگان ، مخمر ، اسمیر مرطوب